KRETA - ELOUNDA

Elounda to moja druga perełka na Krecie. Kurort dla bogaczy, luksusowe pięciogwiazdkowe hotele wzdłuż linii brzegowej, a noc w takim hotelu kosztuje nawet kilka tysięcy euro. W zamian oferowane są gościom prywatne przestrzenie gdzie mogą cumować jachty celebrytów, artystów biznesmenów, a nawet przywódców różnych państw. Są tu śliczne zatoczki z  plażami i lądowiska dla helikopterów. 

Pomyślicie - i co w tym takiego niezwykłego, pewnie atmosfera jest nadęta?

Też bym tak pomyślała gdybym nie obejrzała vlogu Asi, o którym wspominałam już wcześniej.

Jednak to śliczne miasteczko nie dało połknąć się komercji. Z portu nadal korzystają rybacy wypływając na codzienne połowy, odpływają stąd również statki wycieczkowe. Przyroda żyje swoim życiem, a na początku wita Was mały śliczny kościółek.

Oj wiele bym dała żeby teraz usiąść na tej ławeczce poniżej i tak w spokoju bez żadnych myśli w głowie podziwiać ten krajobraz z cudowną błękitną wodą.

Między kościółkiem, a promenadą znajduje się mały plac, gdzie można usiąść i przyjrzeć się architekturze tego miejsca. Chwilami te uliczki z domkami przypominały mi filmowe westernowe miasteczka.

Restauracje i tawerny zaczynają się zaraz za placem i ciągną się wzdłuż promenady.

Spójrzcie na krajobraz, czy pomyślelibyście, że w kurorcie dla bogaczy można znaleźć taką prostą dziką przyrodę? Do tego powalający kolor wody.

Liczne tawerny i restauracje nie odstraszają absurdalnymi cenami, a ich wygląd jest prosty, niewyszukany i typowo grecki. 

W Eloundzie można nawet napić się cappuccino, a uwierzcie mi, że nie jest to takie łatwe. Tak naprawdę to było jedyne miejsce na Krecie, gdzie taką kawę znaleźliśmy podróżując po wyspie.

Do tego takie widoki z niejednej tawerny, sami przyznajcie czy to miejsce nie jest śliczne?

Z Eloundy można popłynąć na niezamieszkaną wyspę Spinalonga, gdzie główną atrakcją jest wenecka twierdza o tej samej nazwie. Stała się ona kolonią trędowatych, a zarazem ostatnim leprozorium w Europie. Przez 54 lata nikt nie chciał o tym miejscu pamiętać. Z czasem na wyspie powstała zamknięta społeczność. Stworzono sklepy, warsztaty, zbudowano kościół. Zaczęto nawet wydawać gazetę. W czasie wojny wróg nie ośmielił się popłynąć na Spinalogę dlatego też mieszkańcom udało się uruchomić nielegalną radiostację. Dzisiaj na wyspie "żywych trupów" można przejść się opustoszałymi ulicami i zobaczyć to co pozostało po jej mieszkańcach.

Podobno z twierdzy jest ładny widok, więc żałuję, że nie mogliśmy tam popłynąć, niestety zabrakło nam czasu.