DREZNO - dzień pierwszy

Śniadania w hotelu mają jedną wadę - wymagają wcześniejszego wstania z łóżka. Nie zawsze chce się człowiekowi zerwać o ósmej rano, zwłaszcza zimą. Dlatego dla naszej Karoliny argument, że trzeba wstać, bo w końcu nie zdążymy na śniadanie był absolutnie niewystarczający, za to hasło - Primark czeka - było dostateczną motywacją żeby wyciągnąć ją z ciepłego łóżka:)

Ponieważ wiedzieliśmy z wcześniejszych prognoz, że w pierwszy dzień naszego pobytu aura nie będzie nas rozpieszczała, postanowiliśmy przeznaczyć go na chodzenie po galeriach i robienie zakupów. Bliskość sklepów kusiła okropnie:)

Po śniadaniu udaliśmy się, więc od razu w stronę Primarku, weszliśmy do sklepu piętnaście minut po otwarciu:)

Primark znajduje się w Centrum Galerie. Od naszego hotelu szło się ok 5 minut spacerkiem.
I tak pojawił się w końcu magiczny błękitny napis ;)

W porównaniu z Primarkiem w Berlinie najcudowniejsze było to, że było tutaj pusto:) Wielkie przestrzenie, obsługa, my i paru klientów. Komfort zakupów po prostu rewelacyjny. Przymierzalnie do wyboru do koloru, bez kolejki, bez stania, bez tłumu. Oczywiście to nie przypadek. W Berlinie byliśmy w Primarku w sobotę, ok południa, więc nie ma co się dziwić, że zakupy nie odbywały się w takim komforcie jak w Dreźnie. Tutaj odwiedziliśmy Primark we wtorek przed dziesiątą rano:) I jak widać warto było, bo spokój na zakupach jest bezcenny.

Zakupy oczywiście były udane chociaż stwierdziliśmy, że sezon wiosna/lato jest bardziej wdzięczny nawet w tym wypadku. Osobiście lubię Primark za prawdziwe przeceny i masę fajnych dodatków. Oczywiście zawsze znajdą się tacy, którzy ten sklep krytykują. Jeśli spodziewają się, że w ubraniach tej sieci, za cenę jaką sklep proponuje będą chodzić latami, to mogę się jedynie dziwić ich naiwności. Dlatego zacytuję tu fragment " Francuskiego Szyku" - " Nie licz, że znajdziesz w wielkiej sieci dobre gatunkowo, długowieczne podstawowe elementy garderoby. Tego rodzaju miejsca odwiedza się w poszukiwaniu przelotnego romansu, nie wielkiej namiętności":) I coś w tym jest. Chociaż jak do tej pory nie narzekam na żadną rzecz kupioną w Primarku.

Po długim poranku w ramionach irlandzkiej sieci:) wyszliśmy na zewnątrz, a tam powitał nas prószący śnieg.

Udaliśmy się do hotelu, aby odnieść papierowe torby z nowymi nabytkami i napić się ciepłej herbaty. Kolejny raz doceniliśmy lokalizację naszego hotelu. Po odpoczynku, ruszyliśmy do kolejnej galerii -Altmarkt. Jest to naprawdę olbrzymia galeria, do której wejścia są z różnych ulic. Altmark był jeszcze bliżej nas niż Primark. Karolina miała raj:) Znajdują się tutaj sieciówki, które można znaleźć również w Polsce, ale są też inne mniej znane sklepy. Przeceny jednak nie są już tak spektakularne jak w Primarku.

Po kolejnym dreptaniu nogi zaczynały odmawiać nam posłuszeństwa, a żołądki domagały się strawy. Poszliśmy, więc na obiad do Nordsee, która szczęśliwie znajdowała się wewnątrz galerii. Jest to sieć serwująca rybne przysmaki. Kiedy tylko jest to możliwe wybieramy się na obiad właśnie tutaj. Jeśli ktoś lubi takie obiadki polecam.

Jest tu również raj dla miłośników żelowych misiów i innych stworów:)

Na kolację natomiast można sobie zafundować taką przepyszną bułę:)

Po zwiedzeniu Altmarkt Galerie ponownie wróciliśmy do hotelu, tym razem już na nieco dłuższy odpoczynek.

Późnym wieczorem bardziej już z ciekawości niż z potrzeby, udaliśmy się do znajdującej się naprzeciwko naszego hotelu galerii Karstadt. Prawdę mówiąc obeszliśmy tylko jedno piętro i to bardzo pobieżnie. Dziwny układ tej galerii i ceny nieadekwatne do wiszących tam ubrań zniechęciły nas bardzo szybko. I tak zastanawiając się co zrobić z resztą czasu jakimś dziwnym trafem ponownie wylądowaliśmy w Primarku, ku rozpaczy mojego Męża:)

Aby oczyścić umysły z wszechogarniającego konsumpcjonizmu wybraliśmy się na wieczorny spacer po bliskich ulicach Drezna.

Jak widać mieszkańcy wolny czas nie tylko mogą spędzać w licznych galeriach, ale i na świeżym powietrzu. Jazda na łyżwach zawsze jest przyjemna.

Udało nam się trafić jeszcze na świąteczne dekoracje.

Po aktywnie spędzonym czasie, można odpocząć bardziej stacjonarnie i przy okazji spróbować grzanego wina oraz słynnych niemieckich kiełbasek. Nam zmarzluchom jednak ta forma posiłku nie bardzo odpowiadała, chociaż muszę przyznać, że zmysł powonienia mącił nam w głowach okrutnie:)

Wracając do hotelu mijaliśmy różne sklepy, a piękne wystawy prosiły się o sfotografowanie.

Po tak intensywnym dniu byliśmy totalnie zmęczeni. Trzeba było nabrać sił przed następnym dniem w Dreźnie, tym razem nie pod znakiem zakupów, ale zwiedzania.