PITIGLIANO czyli TOSKANIA po raz piąty

Będąc cztery raz w Toskanii na wakacjach nie zdołaliśmy się wybrać do Pitigliano, bo zawsze coś pięknego było bliżej nas. Mieliśmy jednak to miasto w pamięci i jadąc do Bolseny wiedzieliśmy, że tym razem Pitigliano będzie nasze. Tym razem było blisko nas:)

To miejsce jest zupełnie niesamowite. Zanim wejdzie się do wnętrza Pitigliano należy najpierw zatrzymać się i spojrzeć na jego panoramę. Widok jest wręcz nierzeczywisty, niepodobny do żadnego widzianego przez nas miasta.

Domy wyrastają tutaj z tufowych skał, a granica między naturą, a tym co zostało stworzone przez człowieka, w niektórych miejscach po prostu się zaciera. Nie mam pojęcia w jaki sposób to wszystko zostało zbudowane, ale na pewno nie było to łatwe. Niesamowite wrażenie robią otwory znajdujące się w skałach, a są to jaskinie i grobowce Etrusków, bowiem  niegdyś była to właśnie osada Etrusków, którą później przejęli Rzymianie. 

Otaczająca Pitigliano zieleń cudownie podkreśla charakter tego miejsca. Kiedy patrzyłam na to miasto z oddali na myśl przychodziła mi "Gra o tron".

Samo miasteczko jest niewielkie, ale bardzo urokliwe. Nazywają je "Miasto tufu".

Nie tylko samo miasto jest niesamowite, ale również widoki na dolinę jakie oferuje nam Pitigliano. Nie dziwi mnie, więc, że jest wielu obcokrajowców chętnych na osiedlenie się właśnie w tym miasteczku.

W Pitigliano na Piazza Gregorio znajduje się katedra św. Piotra i Pawła pochodząca ze średniowiecza, przebudowana w XVI i XVIII wieku. 

Chociaż nie ma tu wielu zabytków do zwiedzania spacer po tym miasteczku jest ogromną przyjemnością. Zresztą Pitigliano jak większość włoskich miasteczek samo w sobie jest zabytkiem.

Włochy to kraj, gdzie niepotrzebny jest krajobraz żeby stworzyć gotową do wysłania pocztówkę:)

Miasteczko poprzecinane jest wąskimi, ślicznymi, brukowanymi uliczkami, ozdobione oczywiście donicami z przepięknymi roślinami i kwiatami. Rzędy schodków prowadzą nas w liczne zaułki, odkrywając przed nami kolejne ciekawe miejsca.

W tych miejscach znajdujących się na zdjęciach poniżej po prostu się rozpłynęłam. Nie umiem wyrazić słowami różnicy między miasteczkami Toskanii, a innych regionów Italii, ale kiedy tu jestem czuję Toskanię całą sobą, ona żyje we mnie:)

Zwiedzanie skończyliśmy lekką przegryzką i lodami. No i cóż mogę powiedzieć...nawet lody w Toskanii smakowały mi najbardziej:)

Po tych miłych kulinarnych doznaniach zaczęliśmy zbierać się do powrotu, ponieważ znowu straszyła nas ciemna chmura. W tym roku pogoda we Włoszech ( i nie tylko we Włoszech z tego co słyszałam), była wyjątkowo kapryśna. Przyznać jednak muszę, że nigdy nie przeszkodziła nam w zwiedzaniu i zawsze było cieplutko:)
Pożegnaliśmy, więc niesamowite Pitigliano, zostając oczarowani po raz kolejny tym co ma do zaoferowania przepiękna i tajemnicza TOSKANIA.