O tym deserze wspominałam już w poście o Cortonie.
Panna Cotta to deser ze słodkiej, gotowanej śmietanki.
Podobno powstał on przypadkiem, za sprawą kucharza z Piemontu.
Otóż ten kucharz postawił na ogniu garnuszek ze śmietaną i cukrem. Oddał się w tym czasie innym kucharskim zajęciom i zapomniał o tym co gotuje. Śmietanka w tym czasie zagotowała się. Kiedy kucharz przypomniał sobie,o postawionym na ogniu garnuszku, spostrzegł zdziwiony, że śmietanka nabrała gęstej konsystencji, a próbując ją zauważył, że smak jej jest niezwykle delikatny. Postanowił to wykorzystać. Wyłożył deser na talerz, dodał mus malinowy i poczęstował swoją żonę.
Otóż ten kucharz postawił na ogniu garnuszek ze śmietaną i cukrem. Oddał się w tym czasie innym kucharskim zajęciom i zapomniał o tym co gotuje. Śmietanka w tym czasie zagotowała się. Kiedy kucharz przypomniał sobie,o postawionym na ogniu garnuszku, spostrzegł zdziwiony, że śmietanka nabrała gęstej konsystencji, a próbując ją zauważył, że smak jej jest niezwykle delikatny. Postanowił to wykorzystać. Wyłożył deser na talerz, dodał mus malinowy i poczęstował swoją żonę.
Panna Cotta chyba jej smakowała, bo od tamtego dnia przysmak ten rozprzestrzeniał się po regionie i okolicach Włoch. Obecnie Panna Cotta podawana jest w małych kawiarenkach i najdroższych restauracjach Europy i Świata.
Smacznego:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz