GRAN CANARIA - AGUIMES

Teraz jesteśmy we wschodniej części wyspy i mam wrażenie, że tu jest jeszcze ciszej niż na północy,  chyba nie dociera do tego miejsca zbyt wielu turystów. 

Początki Aguimei sięgają końca XV wieku. I tutaj gospodarka opiera się głównie na rolnictwie tylko w przeciwieństwie do Agaete nie na owocach, ale na warzywach - pomidorach, marchwi, ogórkach, paprykach. Uprawia się tu również kwiaty.

Aguimes kojarzy mi się z wielbłądem chociaż nie brakuje tu różnych innych rzeźb i posągów.

Na tym skwerku można usiąść w cieniu i odpocząć od coraz mocniej prażącego słońca oraz podziwiać niesamowite rzeźby.

Nad starą częścią miasta góruje kościół św Sebastiana.

W środku kościół zdobiony jest bez zbędnego przepychu, jedynie z zaznaczeniem najważniejszych elementów. Króluje tutaj barok i neoklasycyzm. I jak zwykle w podróży staramy się zapalić w większości świątyń świeczkę.

Aguimes ma tak wiele koronkowych zdobień, że trudno oprzeć się fotografowaniu takich detali. Piękne lampy, malowidła na ścianach, kolorowe domy, czasami w łatki, czasami w pastelowych kolorach.

Pomnik kobiety grającej na wiolonczeli, postawiony tu ku czci muzyki.

Nie pamiętam już czy byliśmy tutaj w czasie sjesty, ale prawdopodobnie tak, jednak myślę, że to miejsce i tak należy do jednych z bardziej spokojnych. W momencie naszego pobytu przypominało wręcz wymarłe miasteczko.

Urzekają tu małe knajpeczki rodem z Teksasu ( takie moje skojarzenie:)), pozamykane w czasie sjesty.

I tak pomału nasz spacer po miasteczku dobiegał końca, więc kierowaliśmy się w stronę naszego auta. Ale po drodze spotkaliśmy jeszcze drzwi z jaszczurą:)

Zaparkować musieliśmy w nowszej części Aguimes, bo nigdzie indziej nie znaleźliśmy parkingu. To taka mała wskazówka gdybyście chcieli tutaj przyjechać. Nie obawiajcie się, stąd do starego miasta jest blisko.