MALTA - VALETTA cz.2

Z zatłoczonego miasta uciekliśmy w mniej uczęszczane uliczki i doszliśmy do ogrodów. Mimo iż turystów nie brakowało było tu znacznie spokojniej.

Ogrody Barrakka powstały w 1775 roku i pełnią rolę publicznego parku, gdzie wstęp jest oczywiście bezpłatny. 

Warto tu zajrzeć z dwóch powodów, po pierwsze można w ogrodach usiąść na ławce i odpocząć wśród ładnej roślinności, a po drugie stąd właśnie rozpościera się piękny widok na port.

Te mury poniżej to górny taras ogrodów Barrakka.

Można też spokojnie zrobić sobie selfie:)

Zabawne jest, że Valletta to najbardziej nasłoneczniona stolica Europy:) Na zdjęciu poniżej tego nie widać, oczywiście wiadomo, że kiedy zbiera się na deszcz chmury muszą być i tak też było tym razem. Akurat taki przypadek, bo Malta faktycznie jest mocno nasłoneczniona.

Widok z góry jest naprawdę śliczny.

Z tej perspektywy mamy rzut na Vallettę i port.

Po przeciwnej stronie Valletty znajdują się trzy miasta czyli historyczne maltańskie trójmiasto:

Vittoriosa, Cospicua i Senglea. Rozpościerająca się panorama warta jest zobaczenia. Nie byliśmy w żadnym z tych miast, bo zabrakło już czasu, ale podobno Vittoriosa jest miastem godnym uwagi. Jedzie tam z Valletty autobus nr 2, jest też tramwaj wodny, niestety nie wiem jakie są ceny.

Zatoka Grand Harbour musi imponująco wyglądać w nocy.

Jak widać chmury w końcu zaczęły odsłaniać słońce, które stworzyło oczywiście od razu bardziej pogodne krajobrazy.

Armaty znajdujące się w forcie św. Piotra i Pawła to nie tylko ozdoba, są one nadal w użyciu. O godzinie 12 tej i 16 tej możecie usłyszeć salwy armatnie. To tak dla przypomnienia, która jest godzina;)

Jak widać armaty są stale konserwowane.

Taki widok w porcie to pewnie nic dziwnego, jednak ja zawsze nie mogę wyjść z podziwu jak takie molochy utrzymują się na wodzie.

Fort San Angelo według legendy stoi na miejscu dawnego obronnego grodu rzymskiego. 

Na remont fortu w 2012 roku rząd Malty przeznaczył 14 milionów euro.

Valletta jest bardzo ciekawym miastem i na pewno warto ją zobaczyć. Sama architektura przyciąga tu wielu turystów. Stolica daje wiele możliwości, możecie zażyć typowo miejskiego gwaru, uciec w boczne spokojne ulice, odpocząć wśród zieleni w ogrodach Barrakka, a pamiętajcie, że na Malcie nie ma jej za wiele i napawać się pięknym widokiem na maltańskie trójmiasto.

Mimo, że przez większość pobytu w stolicy Malty słońce dało od siebie odpocząć to wycieczka była trochę męcząca. Skierowaliśmy się, więc dworzec autobusowy, aby wrócić do Qawry. No i powiem Wam, że mieliśmy problemy ze znalezieniem naszego autobusu. Przeszliśmy wszystkie przystanki dwa razy i nic. Dopiero po spytaniu jednego z kierowców, okazało się, że idąc wzdłuż stojących autobusów trzeba skręcić w lewo, bo tam są kolejne przystanki.

Do Valletty jechaliśmy autobusem nr 45, natomiast z powrotem wracaliśmy autobusem nr 31, niestety też bardzo długo. Ten autobus końcowy przystanek ma w Biggibie. Nie chciało nam się jednak czekać na 45, który dojeżdża do Qawry. 

Nie dość, że jedzie się długo, stoi się w korkach to na dodatek mieliśmy po drodze niespodziankę. Przez źle zaparkowany samochód nie mogliśmy pojechać dalej, trzeba było poczekać na policję, więc stwierdziliśmy, że ten kawałek do Buggiby pójdziemy na piechotę, na szczęście nie było daleko.

Tak jeszcze z ciekawostek, to na Malcie wiele kobiet jest kierowcami autobusów.