ŚWIDNICA I JEJ KOŚCIOŁY

Jak to jest, że człowiek jedzie gdzieś daleko i tam wpada w zachwyt nad niejednym zabytkiem. A tutaj proszę, pod samym nosem dwie naprawdę przepiękne świątynie.

Jako pierwszą odwiedziliśmy Katedrę św. Stanisława i Wacława, która znajduje się przy placu Jana Pawła II. Jest ona jednym z najważniejszych zabytków Świdnicy i jednym z największych kościołów na Dolnym Śląsku. Idąc ulicą już z daleka widać wieżę katedry i nie jest to nic dziwnego bowiem jest to najwyższa wieża na Śląsku i piąta co do wielkości w Polsce. Mierzy 103 metry. Budowę tej późnogotyckiej świątyni rozpoczęto w 1330 roku.

Wnętrze kościoła mimo licznych zdobień nie sprawia wrażenia przepychu. Główny ołtarz jest dziełem Johanna Riedla. Warto dłużej zatrzymać się przy nim i skupić wzrok na detalach.

Piękną ambonę zdobią alegorie Wiary, Nadziei i Miłości. W katedrze znajduje się sześć kaplic, a każda z nich jest odrębnym dziełem sztuki.

Katedra naprawdę warta jest zobaczenia, ogrom i piękno jej wnętrza sprawi, że zatrzymamy się tutaj raczej na dłuższą chwilę:)

A teraz kościółek, który totalnie rozłożył mnie na łopatki. Widziałam w swoim życiu sama nie wiem jak wiele kościołów. W czasie naszych podróży odwiedziliśmy małe i wielkie świątynie, ale ta schowana w małym świdnickim parku była naprawdę wyjątkowa, a mowa tu o Kościele Pokoju pw Świętej Trójcy.

Kościół ten jest jednym z dwóch kościołów ewangelickich zachowanych na Dolnym Śląsku. Od 2001 roku znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa Przyrody i Kultury UNESCO. Został zbudowany tuż po zakończeniu wojny trzydziestoletniej. Kamień węgielny pod budowę kościoła położono w sierpniu 1656 roku.

Wstęp do kościoła kosztuje 10 zł. Jest to naprawdę niewiele w porównaniu z tym co oferuje nam wnętrze. Już po paru krokach wiadomo, że będzie to niezapomniane wspomnienie. Wrażenie jest niesamowite. Nie wiem, który kościół zrobił na mnie tak ogromne wrażenie poza Bazyliką św. Piotra oczywiście, ale tu sam fakt, że jest się w Watykanie i w drugiej największej świątyni na świecie od razu powala. Ten kościół przez wielu jest zupełnie nieznany i stoi skromnie na uboczu.

Piękna barokowa ambona pochodzi z 1729 roku. Płaskorzeźby przedstawiają Zesłanie Ducha Świętego, Golgotę i Raj. Na balustradzie znajdują się personifikacje Wiary, Nadziei i Miłości.

Ołtarz główny pochodzi z 1752 roku, jego symbolika nawiązuje do Starego i Nowego Testamentu. Można tu również podziwiać płaskorzeźbę przedstawiającą Ostatnią Wieczerzę.

Niesamowite wrażenie robią białe rzeźbione postacie, ozdobione złotymi elementami.

W tym niezwykłym kościele na uwagę zasługują również bogato dekorowane organy pochodzące z lat 1666-1669. Kiedy podniesiemy już oczy ku górze warto zatrzymać wzrok na pięknie zdobionym suficie.

Chyba największe wrażenie zrobiły na mnie empory, które nie potrafię powiedzieć dlaczego kojarzyły mi się z arką. Są one zresztą przedmiotem powszechnego podziwu. Widziałam coś takiego po raz pierwszy i nie mogłam od nich oderwać wzroku. Znajduje się wśród nich loża Hochbergów, empory krawców, sukienników, stolarzy i szklarzy. Na balustradach empor umieszczone są sceny ze Starego i Nowego Testamentu oraz wersety z Pisma Świętego.

Usiadłam w ławce i nie chciało mi stąd wychodzić. Zwiedzających było niewielu, a gdyby tak policzyć to wyszłoby na to, że obcokrajowców było więcej niż Polaków.

Niewiarygodne, ale ten kościół na parterze i w emporach jest w stanie pomieścić 7,5 tysiąca osób, a 3 tysiące z nich może nawet usiąść:)

To Hala Chrztów, gdzie stoi drewniana polichromowana chrzcielnica z 1661 roku.

Dzwon kościelny, który znajduje się zaraz przy wejściu do kościoła.

Kościółek stoi wśród pięknej zieleni, panuje tu cisza i spokój, zakłócana tylko śpiewem ptaków. Nie ma gwarnych wycieczek, cóż nie wiedzą co tracą. Chociaż ja byłam bardzo zadowolona, że mogłam kontemplować piękno tej perełki w zupełnym spokoju.

A z ostatków tego ciepła i zieleni nie omieszkał skorzystać oczywiście nasz Leoś:)

Jeśli będziecie w Świdnicy odwiedźcie ten kościółek koniecznie. Rozwodziłam się nad jego pięknem przez pół drogi, częściowo w myślach żeby już nie przynudzać;) Zdjęcia to tylko namiastka tego co zobaczycie na miejscu. Wrażenia są niezapomniane, gwarantuję.