Znane i nieznane ulice PRAGI.

Na koniec Pragi spacer po jej ulicach. Mam taki zwyczaj, że fotografuję różne ulice i uliczki, aby potem pokazać miasto takie jak widzą je (chyba) jej mieszkańcy. Zabytki zabytkami, ale żeby poznać miejsce trzeba przyjrzeć mu się z każdej strony, nie tylko tej turystycznej.

Większość ulic Pragi jest oczywiście zatłoczonych, ale zdarzają się takie całkiem puste, chociaż jest ich niezwykle mało. Niestety.

Kiedy idziesz ulicą i nagle natykasz się na takie widoki, to nic tylko stanąć, zagapić się i cyknąć fotkę:)

Architektura Pragi zasługuje na pewno na to aby poświęcić jej trochę czasu. Pięknie pomalowane kamienice, zdobienia  wokół okien, prześliczne szyldy w zaułkach, rzeźby na domach, to coś na co koniecznie trzeba zwrócić uwagę. Warto po prostu się rozglądać, bo jest tu co podziwiać, Praga jest bardzo zadbana.

Ta ulica za Mostem Karola nadal mnie zachwyca.

Kiedyś u siebie na blogu Mo napisała "czepiam się szczegółów" i pokazała całą serię pięknych zdjęć. Bardzo spodobał mi się ten tytuł:) Ja też uwielbiam to robić, więc i ja się trochę poczepiam. Zaczęłam to robić od podróży po Toskanii, kiedy zauroczyły mnie włoskie kołatki, a potem już tylko szukałam różnych perełek i ciekawostek. No i oczywiście jestem maniaczką fotografowania małych cudownie udekorowanych sklepików.

Język czeski mnie rozbraja, ale też ma jakieś działanie uspokajające, przynajmniej dla mnie:)

Snucie się ulicami to dla mnie największa przyjemność, dlatego nie nadaję się na wycieczki fakultatywne. Tam pośpiech odbierał mi radość zwiedzania. Odkąd zaczęliśmy sami podróżować, wycieczka fakultatywna zdarzyła nam się tylko raz na Lanzarote i zdążyła mnie zmęczyć na kolejne kilka lat;) Czas, z którym możesz zrobić co zechcesz jest bezcenny. Z rozrzewnieniem  wspominam cudowne chwile w Wenecji spędzone na schodach kościoła Santa Maria della Salute. Siedzieliśmy zauroczeni śpiewem gondolierów i wszystkim co działo się na Canale Grande. Aż zamknęli nam kościół, ale i tak nie żałuję:)

Przez wszystkie dni naszego pobytu w Pradze mieliśmy cudowną pogodę, można powiedzieć, że nawet trochę za bardzo jak na zwiedzanie. W ostatni dzień, kiedy powiedzieliśmy już pas, deszcz zgodził się z nami i lunął mocząc wszystko dookoła. Ciepło jednak było nadal. Za to w dzień wyjazdu nie dość, że lało to jeszcze zrobiło się bardzo zimno, więc ładna pogoda dopasowała się do naszego pobytu. No można powiedzieć fart:)

Także po ostatnim śniadaniu ruszyliśmy do domu w ulewnym deszczu.

Moje wrażenia z Pragi? 

Miasto śliczne, zadbane, ale i okrutnie zadeptane i to niestety bardzo mi przeszkadzało. Mam wrażenie, że Rzym w czasie wakacji nie przytłoczył mnie tak jak Praga. Tłumy, tłumy, tłumy!

I chociaż nie wiem jak można powiedzieć, że Praga się nie podoba, to nie jest to miasto mojego serca, nie jestem w nim zakochana tak jak wielu, po prostu jest bardzo ładne, a czasami nawet urokliwe, co potwierdza się na Hradczanach i na Kampie.

Może nie oddałam serca Pradze dlatego, że nie są to Włochy?;) Kto wie...