PRAGA - dzień trzeci - cz.1 - WZGÓRZE PETRIN

Trzeci dzień zaczął się trochę pochmurnie, za to brak słońca dawał chwilę wytchnienia, chociaż temperatura niewiele spadła. Martwiłam się jednak, że widoczność z miejsca, do którego zmierzaliśmy może być słaba, a przez to fotki nie takie jakbym chciała.

A zmierzaliśmy na ponad 300 metrowe Wzgórze Petrin. Tak jak wspominałam wcześniej nasze trzydniowe bilety obejmowały komunikację miejską z metrem włącznie oraz wjazd kolejką właśnie na to wzgórze.

Ładne widoki zaczynają się już podczas podróży kolejką naziemną, ale to dopiero początek tego co piękne. Choć kolejka jedzie tylko parę minut to po drodze jest jeden przystanek, który oferuje restaurację z ładnymi widokami, za co niestety przyjdzie nam zapłacić i to dosłownie, bo restauracja jest podobno droga. Będąc tuż po śniadaniu nie mieliśmy potrzeby tego sprawdzać.

Kolejka kursuje od 1891 roku. Czas oczekiwania to 10 - 15 minut.

Po wyjściu z kolejki rozpostarła się przed nami oaza zieleni. Wzgórze Petrin oprócz słynnej wieży to po prostu rewelacyjne tereny do spacerowania i odpoczynku.

Wieża, na którą się wybieraliśmy to wierna replika Wieży Eiffla, trochę mniejsza, ale zawsze wieża;) Powstała ona dwa lata po słynnej paryskiej wieży, a mierzy sobie 60 metrów wysokości.

Na szczyt można wejść po schodach lub wjechać windą. My wybraliśmy tę drugą opcję i przyznaję, że ze względu na mnie, wszak moje kontuzjowane nogi mogły mieć mały problem z zejściem po wąskich 299 schodkach. Zwłaszcza, że nogę z naderwanym w dwóch miejscach mięśniem musiałam nadal oszczędzać. Takie tam małe usprawiedliwienie żeby nie było, że lenistwo;)

Koszt wejścia na wieżę to 120 koron + 60 koron za wjazd windą. Winda jest malutka, mieści się tam chyba 7 osób razem z panią, która urządzenie obsługuje. Jeśli ktoś cierpi na klaustrofobię nie polecam tej podróży.

W końcu wjechaliśmy na szczyt wieży. Nawet jeśli trzeba było chwilkę zaczekać, można było spokojnie znaleźć sobie miejsce do robienia zdjęć. Muszę jednak dodać, że byliśmy tam ok 10 rano. Wieża na górze jest oszklona, ale otwierające się okna ułatwiają robienie zdjęć.

Niestety zdjęcia nie wyszły najlepsze ze względu na zachmurzenie, ale i tak obawiałam się, że będzie gorzej. Trudno jest jak jest.

Nawet przy takiej pogodzie warto wjechać na wieżę dla takich właśnie widoków. Jedynym problemem dla mnie była lekko ruszająca się na wietrze konstrukcja, z moim lękiem wysokości nie było to łatwe do zaakceptowania. Starałam się jednak o tym nie myśleć chłonąc piękną panoramę Pragi.

Kiedy zjechaliśmy na dół, na kolejkę czekał już tłum turystów, dlatego trzeba tam pojechać w miarę wcześnie. Nie wiem jak w takim tłumie można na wieży robić zdjęcia, przyjemność raczej żadna.

Wzgórze Petrin to miejsce, które koniecznie trzeba zobaczyć, oczywiście jeśli jedzie się do Pragi na kilka dni, bo w jeden dzień jest to raczej niemożliwe. Jest to kolejne zielone miejsce Pragi, gdzie oprócz niewątpliwej atrakcji jaką jest wieża i widoki, które się z niej rozpościerają, można po prostu usiąść na ławce i odpocząć. Po tak spędzonym poranku będziecie mieli więcej energii na dalsze zwiedzanie:)